Як свечка на алтары...

Парафіяльныя аб'явы Літургічны каляндар Катэхеза Відэаматэрыялы Кантакты

Як свечка на алтары...

9 мая гэтага года спаўняецца 9 гадавіна смерці ксяндза-каноніка Уладаса Пятрайціса, які з 11 лістапада 1985 г. па 17 кастрычніка 2000 г. з'яўляўся пробашчам мёрскай парафіі. Святар-літовец, які ўсім сэрцам любіў Беларусь, дасканала ведаў беларускую мову і актыўна ўдзельнічаў у адраджэнні Касцёла. Ён запомніўся сваім парафіянам як чалавек адкрыты, шчыры, з невычарпальнай энергія і аптымізмам.

Ксёндз Уладас (Уладзіслаў) нарадзіўся 20 студзеня 1955 года ў в.Пацэнуляй Радзівілішскага раёна ў Літве. Вучыўся ў духоўнай семінарыі ў Каўнасе. Святарскае пасвячэнне атрымаў 14 мая 1985 года ў Жасляі. У хуткім часе пасля пасвячэнняў малады святар прыехаў працаваць на Беларусь, дзе да апошняга дня свайго жыцця, як свечка на алтары, гарэў сваім пастырскім служэннем.

На пачатку сваёй дзейнасці ў Мёрах ксёндз Уладзіслаў арганізаваў рамонтныя работы. Былі заменены вокны, зроблены алтары ля бакавых калон, устаноўлена сістэма ўзмацнення гуку. На новых парафільных могілках пабудавана капліца.

Аднак не матэрыяльныя пытанні хвалявалі святара. У сваіх казаннях ён падымаў глыбокія маральныя праблемы: захаванне хрысціянскіх традыцый пры пахаванні (без алкаголю), заключэнне сакраманту шлюбу, аборты, занятасць моладзі, забабоны і інш.

Дзякуючы ксяндзу Уладзіславу Пятрайцісу, у касцёле мілагучна загучала беларуская мова. Змест літургіі і рэлігійных тэкстаў стаў больш зразумелы для вернікаў. Каб задаволіць усе слаі насельніцтва, Святыя Імшы праводзіліся на трох мовах: у нядзелю а 10-ай гадзіне – на беларускай мове, а 12-ай – на польскай мове, у суботу а 19-ай – на рускай мове.

З лютага 1991 года пачала выходзіць парафіяльная газета “Голас душы”, накладам у 500 асобнікаў. Газета друкавалася на мове Тарашкевіча. Галоўным рэдактарам быў У.Пятрайціс.
У выданні асвячаліся не толькі падзеі ў парафіі і касцёле на Беларусі, але і тлумачыліся каталіцкія традыцыі, змяшчаліся малітвы і рэлігійныя спевы на беларускай мове, праводзіўся агляд пошты.

У канцы 1991 года пачала працаваць нядзельная школа, заняткі ў якой праводзіліся па розных узроставых групах.
Летам 1992 года адбылася першая пешая пілігрымка “Мёры-Будслаў”. Крыху больш за 30 чалавек вырушылі ў шлях да Маці Божай. Адзенне і галаўныя ўборы пілігрымаў былі аздоблены эмблемай з выявай мёрскага касцёла.
Акрамя пешых пілігрымак да рэлігійных месцаў, арганізоўваліся і аўтобусныя. Найбольш значнай была пілігрымка ў Аглону і Шаўляй.

Рэлігійнае жыццё пашыралася. 9-11 жніўня 1994 года ў Мёрах прайшоў фестываль для моладзі (фэст-Евангелізацыя) “Мы хочам Бога”, які быў арганізаваны мясцовым касцёлам. У фестывалі прынялі ўдзел маладзёжныя дэлегацыі з Браслаўскага і Мядзельскага раёна, горада Мінска і нават з Польшчы.
Падчас фестывалю вернікі маліліся, праводзілі канцэрты, наладжвалі сустрэчы ля вогнішча з танцамі і гульнямі.
На другі дзень фестывалю быў асвечаны ўстаноўлены на ахвяраванні вернікаў адзіны ў Еўропе помнік ненароджанаму дзіцяці, зроблены скульптарамі Юрыем Аношкам і Алесем Дранцом, архітэктар – Уладзімір Папруга.

У 1997 годзе быў адзначаны 90-гадовы юбілей святыні. У ім прынялі ўдзел апостальскі нунцый Дамінік Грушоўскі, святары суседніх парафій, вернікі.
У 1998 годзе была арганізавана перэгрынацыя фігуры Маці Божай Фацімскай па парафіях Віцебскай дыяцэзіі. Некалькі дзён вернікі мёрскага касцёла мелі магчымасць скласці да ног Маці Божай свае просьбы і падзякі.
У 1999 годзе на ахвяраванні вернікаў была ўстаноўлена бронзавая скульптура Маці Божай Ратавальніцы тонучых. Па задуме ксяндза-пробашча У.Пятрайціса фігура павінна была размяшчацца на ўзвышэнні ў цэнтры возера, каб быць добра бачнай з ваколіц, аднак улады не дазволілі рэалізаваць гэты праект. Фігуру Маці Божай паставілі ля касцёла.
У кастрычніку 2000 ксёндз Уладзіслаў быў пераведзены адміністратарам парафіі Божага Провіду ў в. Слабодка Браслаўскага дэканату, а з 2008 г. па дзень смерці быў адміністратарам парафіі Божага Цела ў Іказні.

9 мая 2012 года Уладас Пятрайціс адышоў у вечнасць. 13 мая труна з целам спачылага святара была прывезена ў касцёл у Слабодцы, дзе адбыліся малітоўныя чуванні і святая Імша. 14 мая магчымасць развітацца са сваім пастырам атрымалі парафіяне касцёла ў Іказні, а вечарам таго ж дня труна з целам ксяндза Уладаса было дастаўлена ў Мёры. Усю ноч працягвалася "адарацыя развітання" з былым пробашчам. На наступны дзень, 15 мая, а 12 гадзіне адбылася пахавальная Імша, якую ўзначаліў біскуп Віцебскі Уладзіслаў Блін.
Пахавалі ксяндза Уладаса Пятрайціса на цвінтары касцёла.

Паводле матэрыялаў летапісу мёрскай парафіі.