WYSIWYG Web Builder
У сэрцы назаўжды...
9 мая мы ўзгадваем чарговую гадавіну адыходу ў вечнасць святой памяці ксяндза каноніка Уладаса Пятрайціса. Святара, які зрабіў вялікі ўнёсак у адраджэнне і развіццё мёрскай парафіі і касцёла. Ён пакінуў глыбокі і велічны след не толькі ў гісторыі, але і ў сэрцы многіх вернікаў.
У сэрцы кожнага, хто ведаў ксяндза Уладаса, жывуць свае ўспаміны пра яго. Для кагосьці, ён застаўся ў памяці як мудры прамоўца, які ўмеў знайсці неабходныя словы падчас гаміліі. Трапіўшы на добрую глебу, яны прыносілі багаты плён. Пры гэтым ён не прагнуў красамоўства, а імкнуўся данесці Божую праўду да сэрца кожнага.

Іншыя памятаюць яго як нястомнага пілігрыма, які, кіруючы свой шлях да святых мясцінаў, вёў за сабой і вернікаў. Аглона, Шаўляй, Будслаў, пілігрымкі ў Вільню і Беласток на сустрэчу з Папам Янам Паўлам ІІ. Яго асабістая сустрэча з Пантыфікам у Рыме ў 1992 годзе стала істотнай падзеяй для ўсёй парафіі.
Многія памятаюць ксяндза Уладаса як выдатнага арганізатара. Як толькі ідэя зараджалася ў думках святара, ён імкнуўся хутчэй яе здзейсніць. Здавалася, што праекты неверагодныя і рэалізаваць іх немагчыма, але ён знаходзіў аднадумцаў і з Божай дапамогай усё атрымоўвалася. Так у 1991 годзе з'явілася першае ў Беларусі каталіцкае перыядычнае выданне — парафіяльная газета "Голас душы". У 1994 годзе ў Мёрах прайшоў міжнародны фестываль "Мы хочам Бога", падчас якога асвяцілі помнік ненароджанаму дзіцяці.

У хуткім часе быў атрыманы дазвол на правядзенне працэсіі Божага Цела па вуліцах горада. Гэта толькі частка праектаў, якія ўдалося паспяхова рэалізаваць.
Ксёндз Уладас для многіх запомніўся як святар, які прамаўляў па-беларуску. Літовец па нацыянальнасці, ён дасканала вывучыў беларускую мову і, тым самым, даў прыклад павагі да гісторыі і культуры нашага народа. 

Ён увогуле не ставіў нацыянальных межаў. Калі ў сярэдзіне 90-х гадоў яго запрасілі на сустрэчу таварыства палякаў, ён вырашыў прыйсці "не з пустымі рукамі". Падарункам стала песня на польскай мове "Чырвоныя макі на Монтэ Касіна", якую ён выканаў у раённым доме культуры разам з Галінай Грабоўскай. Гэта песня прысвечана гераічнай бітве з немцамі пры Монтэ Касіна (Італія) 2 Польскага Корпуса, у склад якога ўваходзілі і беларусы.
Адкрыты, шчыры, заўсёды з усмешкай ён спяшаўся туды, дзе яго чакалі і прагнулі як святара. Удзяленне сакрамантаў, пастырская навука, сяброўская парада, адкуль на ўсё знаходзіліся сілы — вядома толькі Богу.

На жаль, у жыцці так здараецца, што мы па-сапраўднаму пачынаем разумець ролю пэўнага чалавека для нас толькі тады, калі яго няма побач. Добра, калі яшчэ ёсць магчымасць выказаць словы ўдзячнасці.
Але калі чалавек адыходзіць у вечнасць, застаецца толькі адно — памяць і малітва. Хай нашая шчырая малітва за душу ксяндза Уладаса Пятрайціса будзе знакам удзячнасці за яго самаахвярную святарскую працу.

Заахвочваем вернікаў прыняць удзел у святой Імшы ў інтэнцыі спачылых святароў кс.Уладаса Пятрайціса і кс.Яна Грабоўскага, якая адбудзецца 9 мая а 18-ай гадзіне.

Жанна Закрэўская
Адноўлена 07.05.2025
Рымска-каталіцкая парафія Унебаўзяцця Найсвяцейшай Панны Марыі
Адрас для карэспандэнцыі:

вул. Паштовая, д.11,
211287 г. Міёры
Віцебская вобласць
Тэлефон: +375 (2152) 41836
е-mail:
kascelmery@gmail.com
Выкарыстанне матэрыялаў дазваляецца пры ўмове спасылкі (гiперспасылкi) на kascelmery.by