На святой Імшы а 18-ай гадзіне ксёндз Алег Зямчонак заўважыў, што распачынаючы ў чарговы раз Вялікі пост, мы імкнёмся рабіць разнастайныя пастановы, каб ад чагосьці адмовіцца і больш увагі знярнуць на духоўнае вымярэнне нашага жыцця. Сёння важна прыслухацца і задумацца над словамі псальма, які пачулі некалькі хвілін назад: "Змілуйся над намі, Пане, бо мы зграшылі" (Пс. 51 (50), 3а). Кожны вернік, які прамаўляе гэтыя словы, прамаўляе іх у пакоры, бо мае грахі.
На дарозе Вялікага посту вельмі важна ўгледзецца не толькі ў крыж Езуса Хрыста, які Ён нясе на Кальварыю, але і звярнуць увагу на свой уласны крыж. Чытаючы Святое Пісанне пра Муку Пана, разважаючы над падзеямі Крыжовага шляху, мы бачым, з якой пакорай Езус спаўняе волю Айца. А ці заўсёды з пакорай мы нясём свой крыж? Ці хапае нам сілы і мудрасці прыняць тое, што нам непрыемна і ад нас незалежыць?
Падчас Вялікага посту варта не толькі спыніцца і паглядзець на ўласны крыж, але распачаць перамену. Няхай праз сёлетні пост – свядомае адмаўленне ад рэчаў, якія адцягваюць нас ад духоўных спраў, кожны атрымае новыя сілы для таго, каб з пакорай далей несці свой жыццёвы крыж.