Зімовыя ўрачыстасці ў Росіцы

Парафіяльныя аб'явы Літургічны каляндар Катэхеза Кантакты Відэаматэрыялы

У Росіцы прайшлі зімовыя ўрачыстасці ў гонар благаслаўлёных Антонія Ляшчэвіча і Юрыя Кашыры

15 лютага ў Росіцкім санктуарыі ў чарговы раз сабраліся пілігрымы з розных куточкаў Беларусі, каб аддаць даніну памяці благаслаўлёным айцам марыянам, мучанікам Другой сусветнай вайны. Узначаліў Эўхарыстыю ў гонар росіцкіх пакутнікаў ардынарый Віцебскай дыяцэзіі біскуп Алег Буткевіч.

Распачаліся ўрачыстасці а 12-ай гадзіне супольнай ружанцовай малітвай перад Найсвяцейшым Сакрамантам. Ахвотныя ў гэты час мелі магчымасць прыступіць да споведзі, каб з чыстым сэрцам прыняць ўдзел у Эўхарыстыі.

А 13-ай гадзіне распачалася святая Імша з удзелам біскупа Віцебскага Алега Буткевіча і Апостальскага адміністратара грэка-католікаў у Беларусі архімандрыта Сяргея Гаека МІС. На пачатку Эўхарыстыі прысутных прывітаў пробашч парафіі ксёндз Аляксандр Жарнасек МІС, які падзякаваў усім пілігрымам за тое, што яны прыехалі ў Росіцу, каб ушанаваць благаслаўлёных мучанікаў.

У гаміліі, разважаючы над словамі Евангелля паводле Мацвея: "Не бойцеся тых, хто забівае цела, душы ж не могуць забіць; а больш бойцеся таго, хто можа душу і цела загубіць у геене" (Мц 10, 28), біскуп Алег заахвоціў задумацца над каштоўнасцю зямнога жыцця. Яго Эксцэленцыя падкрэсліў, што для веруючага чалавека найбольшую вартасць мае менавіта жыццё духоўнае, а не фізічнае. Кожная вайна, кожнае насілле — гэта следства занядбання духоўным жыццём. Перад абліччам смерці благаслаўлёныя айцы марыяне імкнуліся ўмацаваць у духоўным жыцці вернікаў, якія былі побач з імі, каб яны не проста прайшлі праз браму смерці, а дасягнулі Божага валадарства.

Пасля Эўхарыстыі адбылася працэсія на месца мучаніцтва. Наперадзе мужчыны неслі вялізны крыж, за імі ішлі моладзь з паходнямі, святары і вернікі з запаленымі свечкамі ў руках. Узносячы словы Літаніі да ўсіх святых, усе разам прасілі аб заступніцтве для сябе і сваіх блізкіх.

Пляц мучаніцтва — гэта месца, дзе больш глыбока перажываем росіцкую трагедыю і адчуваем повязь з тымі, хто адышоў у вечнасць. Звяртаючыся да прысутных, біскуп Алег Буткевіч адзначыў, што брама, праз якую павінен прайсці кожны чалавек, — гэта брама смерці. Яна мае дзве адметныя асаблівасці, пра якія мы абавязаны памятаць. Па-першае, — гэта час, калі праз браму павінне прайсці чалавек. Яго ведае толькі Бог. Мы не можам ні прыспешыць, ні змяніць яго.

Па-другое, брама смерці павінна ператварыцца ў браму Божага валадарства. Гэта магчыма, калі мы просім ў Бога Яго міласэрнасці і дзелімся ёй з іншымі. Таму сёння ў чарговы раз просім аб заступніцтве тых, хто ўжо гэтую браму прайшоў, каб яны дапамаглі нам крочыць па жыцці згодна з Божай воляй да брамы ў неба.

Пасля супольнай малітвы адбылося ўшанаванне крыжа. Пілігрымы станавіліся перад крыжам на калені і дакраналіся да яго, каб умацавацца духоўна і падзякаваць росіцкім мучанікам за іх духоўны прыклад.

Жанна Закрэўская

15.02.2025