У сваёй гаміліі арцыбіскуп эмерыт адзначыў: "Гледзячы на благаслаўлёных нашай зямлі Юрыя і Антонія, мы павінны спытаць сябе: кім я з'яўляюся, чалавек ХХІ стагоддзя? Якое маё хрысціянства? Ці гэта хрысціянства сапраўднае і шчырае? Ці можа яно штучнае? Можа мяне з касцёлам злучае толькі пасведчанне хросту? А я павінен быць хрысціянінам не толькі паводле пасведчання, а перад усім сваёю вераю і сваім хрысціянскім сведчаннем. <...>Каб напрыканцы жыцця свайго пачуць словы: "Добры і верны слуга, увайдзі ў радасць гаспадара твайго".
