У Вялікі чацвер мы aдкрываемся на сакрамант Эўхарыстыі як на хлеб жыцця, які неабходны чалавеку для выратавання душы. Мы зноў перажываем прыняцце святой Камуніі, якая дае магчымасць з’яднацца з Найвышэйшым. На ўзор Хрыста, які прынізіў сябе, імкнемся старанна служыць у братэрскай любові бліжняму.
Разважаючы над падзеямі Апошняй Вячэры, пробашч парафіі ксёндз Андрэй Кулік заўважыў: "Вялікія Божыя рэчы адбываюцца ў звычайных умовах, яны ёсць і ў нашым жыцці. Бог прыходзіць да нас кожную нядзелю і кожны дзень, калі мы прысутнічаем на святой Імшы, слухаем Слова Божае і спажываем Цела Хрыста, а, прынамсі, маем магчымасць супольнай малітвы. Супольная малітва — гэта вялікі дар, які Бог нам пакінуў праз Езуса Хрыста. Вялікай пакоры і мудрасці патрабуе ад нас разуменне таго, што супольнасць — гэта частка нашага жыцця, гэта тое, без чаго я не магу існаваць. Менавіта падчас супольнай малітвы — Эўхарыстыі — Езус прысутнічае сярод нас і дае спажываць Сваё Цела і Кроў."
